Vrijdagavond 18:00 Krik verzamelt zich bij het sportcentrum

Vrijdagavond 18:15 De rest verzamelt zich ook bij het sportcentrum (behalve Donnie)

Vrijdagavond 18:45 De commissie komt ook eens aankakken en het ardennenweekend gaat van start!

Als enige vrouw van de groep schrijf ik dit verhaal, dus ga er maar vanuit dat het niet klopt.

Na een tussenstop bij MVV Mc Donalds en een diepgaande discussie over vegetarische Big Macs, kwamen we verdwaald aan bij die Alte Schule nr 22. Voor wie er ook eens heen wilt; dat ligt dus niet tussen nr 20 en 26 in. Nr 26 is overigens wel een bezoekje waard. Rugzakken gevuld met bier, wijn en whiskey, waarna we werden gedropt in een dik pak sneeuw en mist. Wat die andere groep toen gedaan heeft heb ik geen flauw idee van, maar wij hebben onder andere: ontdekt dat moerassen ook op een berghelling kunnen liggen (we snappen het nog steeds niet), the Blair Which Project levend doorlopen, als blije konijntjes engeltjes gemaakt in de besneeuwde wei, gevlucht voor een boze landeigenaar met jachtgeweer (het scheelde in ieder geval niet veel), onszelf in één linie tegelijk geëlektrocuteerd (dat scheelde ook niet veel), kungfu duiken gemaakt in de berm om te oefenen voor het geval er een auto aankwam (spreek voor jezelf zullen sommigen nu denken), volwassenenverstoppertje gespeeld (dan speel je het niet, maar dan ben je echt zoek), koude knakworsten gegeten (dat is geheim) en als bij een wonder weer de juiste weg gevonden naar die Alte Schule. En ook zo nu en dan wat gedronken geloof ik, maar dat staat me niet zo helder meer bij. Terug in het huis bleken we de eerste en daarna ook nog eens de beste nadat het gelijkspel uitgemaakt is met een dance-off. Wat mij betreft eindigt het weekend hier, maar voor wie het verloop van de rest van het weekend wilt weten:

De volgende ochtend troffen we beneden een slagveld aan van Schultenbraublikjes, plassen bier, omgevallen stoelen en tafels en daar tussenin slapend op de grond, alsof het heel normaal was, Wim. Ik heb toen ook verhalen gehoord van mannen die hebben gekingst tot 08:30, een alarm dat plotseling afging alsof ons leven ervan af hing, de eigenaar die om 09:00 pannen kwam brengen en daarvoor dwars door alle bierplassen heen naar Wim gestapt is, een Duits verhaal tegen hem heeft opgehangen en toen hij merkte dat Wim niks terug zei, weer is vertrokken. En o ja, Witte die opeens slaapdronken als een bezetene sjorde aan een deur naast ons hoofdeinde, opzoek naar “De Verliezerskamer”.

Na het katerontbijt zijn we de stinkende ruimte ontvlucht voor een nieuwe wandeling, iets minder fanatiek. Krik is helaas halverwege omgekeerd, zere knieën van al het glijden tijdens de dropping (schoenen zonder profiel bleken niet ideaal in de sneeuw), waarna wij een heuveltje later voor de rest van de dag neergestreken zijn in een kroeg. Zodra we het bericht kregen ”varken is klaar en het vuur is aan”, hebben we ons bezoek abrupt beëindigd met een groots sneeuwballengevecht (vinden mannen leuk) en zijn we naar huis gehaast. De commissie had namelijk een heel big (ja compleet met 4 poten, 2 oren, een staart, ogen, neus en tong) geregeld en die hebben zij de hele dag op een spies boven het vuur gehangen. HEERLIJK, de complimenten voor de koks. Die avond zijn er weer wat drankspelletjes gedaan waaronder bierpong. Maar volgens Krik was dat mislukt want er was wel bier maar geen (ping)pong. Pino dacht daar anders over en ging (vooral na dat spelletje) helemaal los, wat erin resulteerde dat we de volgende dag zelfs de muren moesten poetsen. Om 02:00 (al!!!) was opeens iedereen naar bed en zondag hebben we de bende opgeruimd, gezwaaid naar nummer 26 en zijn we vertrokken naar huis. Einde Ardennen.

Als Krik dit verhaal nou geschreven had stonden er heel veel woordgrapjes in. Krik heb je er nog één?

“Op commando zijn ze altijd minder mooi, maar omdat het moet:”

Ardenderend mooi weekend! Gelukkig Obelixemde het niet en konden we er dus een goed feest van schültenbrouwen.